Als ik mijn piepjonge Amsterdamse oma bloemen gaf – zei ze steevast: “Kind! Beeldschoon!”
Haar hand schoot dan als vanzelf naar haar hart, en bleef daar even liggen – terwijl ze vol aandacht de bos bloemen bekeek.
Dat vond ik altijd zo’n mooie beweging van mijn oma: haar hand die ze ongemerkt op haar hart legde. (Had ik deze typische ‘Oma-Dolly-beweging’ op een of andere manier maar kunnen bewaren. Net als haar foto’s en brieven.)
Elk bezoek begon met een kleine tour door haar tuin. “Kijk nou toch Seel” zei ze voortdurend – een bloem voorzichtig aanwijzend. En ik keek.
Toen ze minder goed ter been werd, hielp ik met het onderhoud van de tuin. Onder streng toeziend oog vanuit haar tuinstoel.
Bloemen plukken was nooit een optie. Dat wist ik. “Zonde kind.”
Mijn oma hield te veel van haar bloemen om ze te plukken.
Er kwam een moment dat ik het toch nog eens voorlegde. Dat ik een paar bloemen wilde plukken om in de studio te fotograferen.
Oma fronsde.
Ik vertelde dat ik een idee had voor een nieuw product. De Flat Flowers: transparante foto’s van vazen bloemen – om op je raam te plakken. Voor iedereen die het zonde vind dat een vaas bloemen na een week al verwelkt is. Oma was nog niet helemaal overtuigd, maar ik ging naar huis met anemonen en lathirus.
Een jaar later (een product ontwikkelen vraagt absurd veel tijd) plakte ze de allereerste versie van de Flat Flowers aarzelend op haar keukenraam.
Ze deed een stap naar achter en keek kritisch naar haar raam. Eerst wat fronsend, toen glimlachend, haar hoofd wat scheef.
En plots ging als vanzelf haar hand naar haar hart. (!) “Beeldschoon Seel!”
M’n Flat Flowers hebben haar raam nog zeker 10 jaar opgefleurd. (Sinds die tijd mocht ik overigens probleemloos plukken om nieuwe Flat Flowers te maken.)
Inmiddels is mijn oma Dolly al een poos elders. Maar ik vind het een fijne gedachte dat haar bloemen nog steeds bij mij – en bij duizenden andere mensen op de ramen zitten.
Voor wie het leuk vindt: de Flat Flowers Akelei + Lupine zijn ook gemaakt met dank aan oma’s bloementuin 🙂
Mijn oma hield te veel van bloemen om ze te plukken
Als ik mijn piepjonge Amsterdamse oma bloemen gaf – zei ze steevast:
“Kind! Beeldschoon!”
Haar hand schoot dan als vanzelf naar haar hart, en bleef daar even liggen – terwijl ze vol aandacht de bos bloemen bekeek.
Dat vond ik altijd zo’n mooie beweging van mijn oma: haar hand die ze ongemerkt op haar hart legde. (Had ik deze typische ‘Oma-Dolly-beweging’ op een of andere manier maar kunnen bewaren. Net als haar foto’s en brieven.)
Elk bezoek begon met een kleine tour door haar tuin.
“Kijk nou toch Seel” zei ze voortdurend – een bloem voorzichtig aanwijzend.
En ik keek.
Toen ze minder goed ter been werd, hielp ik met het onderhoud van de tuin. Onder streng toeziend oog vanuit haar tuinstoel.
Bloemen plukken was nooit een optie. Dat wist ik.
“Zonde kind.”
Mijn oma hield te veel van haar bloemen om ze te plukken.
Er kwam een moment dat ik het toch nog eens voorlegde.
Dat ik een paar bloemen wilde plukken om in de studio te fotograferen.
Oma fronsde.
Ik vertelde dat ik een idee had voor een nieuw product. De Flat Flowers: transparante foto’s van vazen bloemen – om op je raam te plakken. Voor iedereen die het zonde vind dat een vaas bloemen na een week al verwelkt is. Oma was nog niet helemaal overtuigd, maar ik ging naar huis met anemonen en lathirus.
Een jaar later (een product ontwikkelen vraagt absurd veel tijd) plakte ze de allereerste versie van de Flat Flowers aarzelend op haar keukenraam.
Ze deed een stap naar achter en keek kritisch naar haar raam.
Eerst wat fronsend, toen glimlachend, haar hoofd wat scheef.
En plots ging als vanzelf haar hand naar haar hart. (!)
“Beeldschoon Seel!”
M’n Flat Flowers hebben haar raam nog zeker 10 jaar opgefleurd. (Sinds die tijd mocht ik overigens probleemloos plukken om nieuwe Flat Flowers te maken.)
Inmiddels is mijn oma Dolly al een poos elders. Maar ik vind het een fijne gedachte dat haar bloemen nog steeds bij mij – en bij duizenden andere mensen op de ramen zitten.
Voor wie het leuk vindt: de Flat Flowers Akelei + Lupine zijn ook gemaakt met dank aan oma’s bloementuin 🙂